Vanochtend voor het eerst geen eigengemaakt ontbijt maar een
echt Amerikaans ontbijt klaargemaakt door onze beheerders. Voor $25,- krijgen
we allemaal 2 overheerlijke pancakes, scrumbled eggs en bacon met juice en
coffee.
Hierna op weg naar de Wall Mart om voor de laatste keer boodschappen te
doen. Keurig vlgs een boodschapje lijstje want alles moet echt voor het eind
van de week op. Wall Mart is gelukkig om
de hoek en Quinten en Fayline rennen als een razende af op de luxe winkelwagens
met scootmobiel.
Op het gemakje het gebroken serviesgoed aangevuld met de
laatste boodschappen voor de komende dagen ontbijt- lunch en avondeten gehaald.
We blijven ons verbazen wat er hier allemaal te koop is en zijn nog verbaasder
over wat allemaal niet mag. Onze six-pack budweiser mogen we niet afrekenen
omdat het zondag voor 12.00 uur is???? Maar we mogen wel een shotgun of pistool
kopen als we willen. Quinten en Fayline staan verbaasd te kijken naar het
enorme assortiment wapens…… Op de
pharmacy afdeling halen we zonder moeite medicijnen waar we thuis toch echt een
doktersrecept voor nodig hebben. Raar volkje toch die Amerikanen. Op doordeweekse dagen mag je overigens wel om
10.00 uur sterke drank in je winkelwagen
droppen en afrekenen….
Ons plan is vandaag om down-town Silver City door te
wandelen en daarna het Gila National monument te bezoeken.
Onze tomtom geeft weer een nieuwe tijdzone aan wanneer we
rond drieën definitief de staatsgrens passeren. Ik word er een beetje gek van.
Zit ik net in een ritme krijgen we er weer een uur bij!!! Onderweg passeren we kleine verlaten stadjes
met veel golfplaten gebouwtjes en weinig teken van leven. Onverwacht worden we
verrast door echte cowboys die vee bijeen aan het drijven zijn. Dit is echt het
“wilde westen”.
Wanneer we nog zo’n 100 km van ons volgende reisdoel af zijn
(staat voor morgen gepland) zien we een afslag naar Lymam Lake. We besluiten te
kijken of dit recreatie park met mogelijkheden tot kamperen iets voor ons is.
Je kunt er zwemmen – vissen- kanoën- klimmen en we hebben water electra en
wifi.
Dit blijkt een goede keuze te zijn. Ondanks dat de wifi niet
al te best is genieten we volop van de andere extra’s. De kids willen meteen
het meer in om te gaan zwemmen. Helaas neemt de zon net op dat moment het
besluit achter de wolken te kruipen. Die zwempartij is dus maar van korte duur.
Ze nemen nog wel even de kans om stiekem op een achtergelaten waterscooter te
poseren.
Er ligt ook een mooie berg midden op het terrein en we
besluiten de Petrygloch Trail te nemen die naar boven loopt. Een tochtje van 1
mijl en door het aangelegde natuurlijke pad prima te doen. Onderweg ontdekken
we een grot waar je doorheen kan. Bovenop het hoogste punt hebben we een
geweldig uitzicht. Wow het meer is 4x zo groot als dat we vanaf beneden zagen
en het uitzicht is adembenemend. We zwaaien ons rot naar Rob beneden in de hoop
dat hij ons vereeuwigd. Die is ondertussen de hoognodige administratie aan het
bijwerken en laat het klimmen aan ons over.
Vol zelfvertrouwen gaan we het pad terug naar beneden
waarbij we off-road gaan zodat we behoorlijke klim/klauterpartijtjes hebben.
Quinten en Fayline genieten volop. Terug bij de camper blijkt Rob al onze
klauterpartijen gemist te hebben shit…… geen mooie opnames. Maar we vinden dat
hij minstens zelf gezien moet hebben hoe mooi, wijds het uitzicht vanaf boven
is en besluiten na het avondeten nogmaals de trip te wagen.
We eten voor het eerst een maaltijd van
aardappelen-groenten-vlees. Dat viel nog niet mee om gaar te krijgen, het
duurde meer dan een uur voordat het bijtgaar was maar het smaakte prima.
Terwijl wij een uur bovenop de berg in afwachting van een mooie zonsondergang genieten van de stilte en rust om ons heen dalen de kids via een zelfgekozen pad af naar beneden. We zien ze spetteren in het water. Ze houden het iets langer vol dan vanmiddag maar na een kwartier geven ze het op en vertrekken ze richting de camper.
Ondertussen is de zon zover gezakt dat we prachtige sunset
foto’s kunnen nemen. In de laatste stralen van het zonnetje dalen we af naar
onze kampeerplek waar Quinten en Fayline al een lekker kampvuurtje, thee en
koffie hebben gemaakt. We genieten samen van het kampvuur. Onze vriendelijke
buurman maakt een hele fotoreportage en voorziet ons meteen even van een aantal
tips waar we zeker deze week nog een kijkje moeten gaan nemen. Klinkt allemaal
erg leuk maar dan moeten we er nog een week aan vastplakken vermoed ik. Ik doe een poging om de blog buiten te tikken
maar nadat ik de muis kapot heb laten vallen en ben aangevallen door tig muggen
( en ik dacht een vleermuis) vlucht ik toch maar naar binnen.
Morgen maar een uurtje rijden naar Petrified Forest om daar
naar het versteende hout en de gekleurde steenwoestijn te gaan kijken.
wat? geen plastic tasjes meer bij de Walmart? dat scheelt!
BeantwoordenVerwijderen