Spaanse cursus in Malaga

In de zomer heb ik besloten om een cursus Spaans te gaan doen. Dat kan natuurlijk ook via internet of bij de nonnen in Vugt maar wat is leuker om het nuttige met het aangename te combineren. Ik heb dus gekozen voor een Spaanse cursus in Malaga. Twee weken intensieve taalles. Na een korte nacht, gisteravond nog een heerlijk concert van de Dutch Eagles, een vroege vlucht naar Málaga. Daar om 10.45 uur aangekomen een taxi genomen naar de Pizzeria vlakbij de school waar ik de sleutel kon ophalen van het appartement naast de school. Dit appartement deel ik met een Nederlands meisje Manon die hier al negen weken is en een Deen die nog moet komen. Een ruim appartement met ieder z'n eigen kamer, 2 badkamers, een keuken en een woonkamer. Al even kennis gemaakt met Manon die hier dus al negen weken is en nog 1 week blijft. Ze weet hier al goed de weg en kan mij dus een beetje helpen.
Straks maar even terug naar de pizzeria om wat te eten. Het regent en onweert inmiddels dus ik zal maar even hier blijven. Morgenochtend heb ik om 8 uur een test welke bepaald op welk niveau je wordt ingedeeld. Volgende week ook weer. Zal nu dus als beginner gaan starten.
Ik heb er enorm veel zin in.

een totaaloverzicht van onze reis in een fotoboek.

Als je een mooie reis hebt gemaakt, zoals wij hebben gedaan, dan wil je daar ook een mooie herinnering van.
Net als met onze rondreis door Indonesië maak je dan een mooi fotoboek.

Nu ook weer met behulp van de software van Albelli een mooi fotoboek gemaakt in 2 delen.

Met zoveel foto's en tekst paste het niet in 1 deel van 120 pagina's.

Wij hebben het fotoboek maar de onlineversie is ook fraai. Die willen wij graag met u delen.

Deel 1.

deel 1 rondreis door zuid-west Amerika

Deel 2.
deel 2 van onze rondreis door zuid-west Amerika

Dag 27: Las Vegas- Chicago- Brussel-Kruisland

Na vanaf half vier hazenslaapjes te hebben gedaan (bang om te laat wakker te worden) om half zeven opgestaan om ons klaar te maken voor vertrek naar huis.

Rob wilde nog even de laatste dollars vergokken in het hotel, helaas geen vakantie teruggewonnen

Eerst dan maar een pitstop bij de Starbucks om goed wakker te worden en onze maag te vullen. Tjonge wat een hete koffie schenken ze hier zeg. Daarna vlot uitgecheckt en in de lobby gewacht op onze shuttle-bus. Die was er al ruim voor tijd en na een kort rondje langs nog 3 hotels brengt hij ons snel naar de luchthaven.

Nog even een paar foto's bij de receptie en dan wachten op de shuttlebus:

Alles verloopt voorspoedig. Aangekomen bij terminal 3 kun je buiten al in-checken zodat je al snel je koffers kwijt bent. Hier maken we natuurlijk gebruik van.  Daarna is het nog een kwestie van langs de douane lopen en de gate opzoeken. En ook dat verloopt verrassend vlot. Je loopt dit land vlotter uit dan dat je er binnenkomt. Dan wordt je 3x met CIA technieken ondervraagd en doorgezaagd > nu lijkt het ze niet te interesseren wat je bij je hebt of wat je reisdoel is.  Omdat Fayline nog maar 12 is mogen we langs een apart poortje wat nog vlotter verloopt. Vanaf hotel tot lopen naar de gate binnen nog geen uur wow dit is een record!!!!  Dan begint het wachten op vertrek. We weten ondertussen al dat we vertraging van ruim 20 minuten hebben en dat wordt wel krap aan straks in Chicago. We hebben daar precies anderhalf uur om naar de juiste terminal en vertrekhal te komen en met in/uitstappen blijft daar weinig tijd voor over. Gelukkig hoeven we onze koffers niet zelf op te halen > die gaan rechtstreeks door naar Brussel. Dat scheelt al veel tijd.

Na een turbulente vlucht van precies 3 uur landen we niet al te zachtzinnig  om 16.20 plaatselijke tijd op O’Hara airport. Rond half 5 staan we buiten. We hebben nog precies 35 min om naar de gate te komen. Gelukkig staan we meteen in de goede terminal en hoeven we geen transfer te nemen met een metrolijn. ( iets waar Fayline alleen maar blij om is  ze vindt deze dingen niet de leukste dingen die er zijn.)

Na een flinke trip staan we binnen een kwartier bij de juiste gate waar we meteen aan kunnen sluiten in de boarding-line. Heerlijk dat alles zo aansluit. Nog nooit meegemaakt dat alles zo gladjes verloopt. We blijken zelfs iets eerder te kunnen vertrekken tot……. ambulances en brandweerwagens zich met loeiende sirenes naar een dichtbij gereedstaand vliegtuig spoeden. Duurt het toch nog even voordat we vertrekken.  Uiteindelijk gaan we met een kleine vertraging tegen half 6 de lucht in en verlaten het land waar we bijna 4 weken lang hebben doorgebracht.

Nooit gedacht dat ons bezoekje aan mijn broer zou uitmonden in zo’n lange trip. In 22 dagen hebben we ruim 7000 km afgelegd om verschrikkelijk mooie dingen te mogen aanschouwen. We hebben genoten van de prachtige ongerepte natuur. De uitgestrektheid van dit land doet ons beseffen dat er meer is in de wereld dan ons kleine landje waarin we wonen. Een aantal vooroordelen zijn onderuit gehaald en anderen bevestigd. Veel Amerikanen zijn ontzettend behulpzaam en sociaal en (bijna) altijd opgewekt en vriendelijk. De easy going life-style maakt ons bewust van de jachtigheid van ons leven. We hebben veel mooie dingen mogen aanschouwen en bijzondere mensen mogen ontmoeten die hun droom naleven. ( Noorse…… en Digger Dave bijv..) Ben jaloers op de ruimte in dit land en de openheid en netheid van deze mensen. Dit zie ik bij ons niet altijd terug. Daarnaast verbazen we ons over de anderzijds nonchalante houding t.o.v. milieu- vriendelijkheid. Van gescheiden afval hebben ze hier nog nooit gehoord lijkt het wel en in winkels wordt je overladen met plastic tassen en verpakkingen. Ook opvallend dat er in zo’n warm en winderig land in verhouding weinig gebruik gemaakt wordt van zonne- en wind –energie. Maar wie weet met een nieuwe president aan het roer?......... hoewel als die “gekke” Trump dat wordt dan weet ik het nog niet…… maar ja Amerika het land van onbegrensde mogelijkheden.  We hebben ook ervaren dat idd hier alles big-bigger-bigst is > iets wat ons soms benauwd zeker de drukte in de grote steden. Mochten we weer eens een bezoek brengen dan zullen we deze zeker niet op nr 1 zetten om te bekijken.

We snakken ondertussen naar een maaltijd want sinds ons ontbijtje hebben we alleen nog maar twee zakjes met snack-mix aangeboden gekregen. Ook begint de vermoeidheid mee te spelen. We willen ons eigenlijk instellen op “thuis” en gaan slapen maar met een rammelende maag komt dat er ook niet van.

Rond 19.00 krijgen we eindelijk wat warms aangeboden. Het is nu 01.00 in Nederland en tijd om wat uurtjes slaap te gaan pakken zodat we zo weinig mogelijk last hebben van een jetlag. Van slapen komt helaas niet veel doordat ook deze vlucht nogal veel turbulentie heeft. Rond 9.00 landen we op Brussels Airport. Ook hier verloopt alles weer vlot zodat we om 10.00 uur al richting huis kunnen rijden. Wel ff wennen aan de temperatuur. Die is precies de helft van de temperatuur gisteren in Las Vegas. 18 graden!!

Heerlijk om over een normaal wegdek te rijden zonder kuilen en gaten. We zijn binnen een uurtje thuis waar we al warm welkom geheten worden door oma de buurvrouw en een zeer enthousiaste (en behoorlijk mollige) viervoeter die van gekkigheid even niet weet waar ze het heeft.

Meteen maar alles opgeruimd en proberen deze dag op te blijven zodat we weinig last hebben van de jetlag. Moe maar voldaan kijken we terug op koffer vol herinneringen. We keren zeker nog eens terug om nog andere delen van dit land te zien.

nog even een paar leuke herinneringen,  deze reis zullen wij nooit vergeten.

Tot de volgende reis!!!!!

Dag 26: Boulder City – Road Bear > Circus-Circus Las Vegas

Vannacht hebben wij wat onrustig geslapen toch enigszins ongerust of we wel op tijd wakker zullen zijn.  We halen meteen de bedden maar af. Als het goed is hebben we een half uur nodig om bij het verhuurbedrijf te komen. We rijden zover mogelijk voordat we een plekje zoeken om te gaan ontbijten.

We vragen ons al de hele vakantie af wat “Denny’s “ is maar na vanochtend weten we dat hoor. Je kunt er heerlijk (vooral uitgebreid) ontbijten. De porties lijken me megagroot dus ik bestel 6 small fried pancakes met marshmallow saus (wat achteraf gezien een soort oliebolletjes zijn gevuld met chocolade vlokken)  Ben blij dat ik voor de small portie gegaan ben want ik had niet geweten waar ik 10 stuks moest laten. De serveerster was nogal verbaasd en vroeg: “ verder echt niets?”  Ja als ik zie wat Amerikanen hier voor ontbijt wegwerken begrijp ik haar vraag wel. Zelfs een childrens portie zijn hier 2 megagrote pancakes.

De rest had pancakes met daarbij nog fruit, eieren en bacon. Veel te veel natuurlijk om op de nuchtere maag allemaal weg te werken. Ik geloof dat we voor de hele dag gegeten hebben. We hebben echt ons best gedaan maar moesten toch wat dingen laten staan.

Daarna meteen door naar het verhuurbedrijf om ons mobiele huisje in te leveren. We zijn er ruim op tijd en hebben binnen no-time al onze spullen weer in onze koffers gepropt. De overgebleven boodschappen droppen we in het kantoor bij de andere spullen. Na een check-up gaat Rob de schade afhandelen. Er wordt netjes een keuringsrapport met arbeidsloon opgemaakt en daarna mag hij meteen afrekenen. Dat valt ons reuze mee. Voor een paar honderd dollar(335) is het geregeld. Nou daar waren we in Nederland wss het drie of viervoudige aan kwijt geweest.

Wij hebben de afgelopen 21 dagen 4400 miles ofwel 7084 kilometer met de camper gereden. Een lange rit maar zeer de moeite waard. Het was een mooi, leuk en af en toe spannend avontuur waar we nog lang op terug zullen kijken. Net als onze trip 2 jaar geleden door Indonesië.

Van al dat gesjouw en geruim zijn we ondertussen oververhit geraakt en zoeken afkoeling onder een afdak.

Gelukkig is daar al snel de shuttle bus die ons samen met nog 6 andere huurders terug brengt naar ons hotel. Helaas treffen we opnieuw Duitse medepassagiers die ook nu weer vrij asociaal de voor hun beste plekken inpikken zodat wij ons verspreid tussen andere families in moeten wurmen. Zij moesten er als laatste uit dus als eerste hun bagage inladen. Dan is het niet meer dan logisch dat je het busje vanaf achteren aan gaat vullen…… maar dat begrepen ze dus niet zo goed. Het ritje duurde maar een klein half uurtje maar dat was lang genoeg om naar dat Duits gewauwel te luisteren.

Weer terug in het hotel bleek er iets mis te zijn met onze reservering. Het duurde bijna 2x het taxi ritje voordat we een kamer hadden. Meteen toen we onze spullen kwijt waren het zwembad opgezocht. Het is ruim 36 graden en we hebben even geen puf om aan iets anders te denken laat staan iets te gaan ondernemen in deze hitte.

Wanneer we een poosje aan het afkoelen zijn krijgen we visite van Sandra en Peter, twee kennissen van Rob die hij al zo’n 17 jaar niet meer had gezien. Zij blijken ook deze week in Las Vegas te vertoeven en komen even langs. Ze hebben ons nauwlettend gevolgd via de blog en komen nu even gezellig bijkletsen. We zoeken een plekje aan de rand van het zwembad lekker in de schaduw.

De kids hebben ondertussen hun stevige ontbijt goed laten zaken en krijgen trek.

Tot hun verbazing worden ze geweigerd aan de bar wanneer ze chips bestellen. Ja ze zijn hier heel streng ze moeten zelfs al ik meeloop om te bestellen op zeker een meter van de bar af blijven staan. Bizar hoor…..

De rest van de middag lekker lui langs ( en vooral in) het zwembad gelegen. Rond vijven houden  we het voor gezien. We gaan ons lekker opfrissen en op aanwijzing tegenover ons hotel een kijkje nemen bij Ross outlet (dress for less)  Nou dat hadden we beter niet kunnen doen want van die prijzen wordt je hebberig. Voor iets meer dan eenzelfde bedrag als ons schadepostje aan de camper slaan we merk kleding/schoenen in. We eten een overheerlijk broodje bij de Subway want ergens anders durven we met al die tassen niet naar binnen.

Tijdens het teruglopen door  het casino in ons hotel richting onze kamers worden we verrast door een live-circus act van trapeze werkers hoog in de lucht boven de gokautomaten.

Terug in onze hotelkamer nogmaals onze koffers kritisch doorlopen om te kijken wat hier achter kan blijven zodat we alle nieuwe spullen toe kunnen voegen.  Met flink wat hangen en wurmen  krijgen we het er uiteindelijk wel in. Nu maar hopen dat we niet al te veel overgewicht hebben.

De rest van de avond luieren we lekker op onze kamer. Rob gaat nog even de laatste dollars vergokken en daarna gaan we op tijd slapen zodat we morgenvroeg kunnen ontbijten bij Starbucks want we worden om 8.00 uur opgehaald voor vertrek richting het vliegveld.