Dag 27: Las Vegas- Chicago- Brussel-Kruisland

Na vanaf half vier hazenslaapjes te hebben gedaan (bang om te laat wakker te worden) om half zeven opgestaan om ons klaar te maken voor vertrek naar huis.

Rob wilde nog even de laatste dollars vergokken in het hotel, helaas geen vakantie teruggewonnen

Eerst dan maar een pitstop bij de Starbucks om goed wakker te worden en onze maag te vullen. Tjonge wat een hete koffie schenken ze hier zeg. Daarna vlot uitgecheckt en in de lobby gewacht op onze shuttle-bus. Die was er al ruim voor tijd en na een kort rondje langs nog 3 hotels brengt hij ons snel naar de luchthaven.

Nog even een paar foto's bij de receptie en dan wachten op de shuttlebus:

Alles verloopt voorspoedig. Aangekomen bij terminal 3 kun je buiten al in-checken zodat je al snel je koffers kwijt bent. Hier maken we natuurlijk gebruik van.  Daarna is het nog een kwestie van langs de douane lopen en de gate opzoeken. En ook dat verloopt verrassend vlot. Je loopt dit land vlotter uit dan dat je er binnenkomt. Dan wordt je 3x met CIA technieken ondervraagd en doorgezaagd > nu lijkt het ze niet te interesseren wat je bij je hebt of wat je reisdoel is.  Omdat Fayline nog maar 12 is mogen we langs een apart poortje wat nog vlotter verloopt. Vanaf hotel tot lopen naar de gate binnen nog geen uur wow dit is een record!!!!  Dan begint het wachten op vertrek. We weten ondertussen al dat we vertraging van ruim 20 minuten hebben en dat wordt wel krap aan straks in Chicago. We hebben daar precies anderhalf uur om naar de juiste terminal en vertrekhal te komen en met in/uitstappen blijft daar weinig tijd voor over. Gelukkig hoeven we onze koffers niet zelf op te halen > die gaan rechtstreeks door naar Brussel. Dat scheelt al veel tijd.

Na een turbulente vlucht van precies 3 uur landen we niet al te zachtzinnig  om 16.20 plaatselijke tijd op O’Hara airport. Rond half 5 staan we buiten. We hebben nog precies 35 min om naar de gate te komen. Gelukkig staan we meteen in de goede terminal en hoeven we geen transfer te nemen met een metrolijn. ( iets waar Fayline alleen maar blij om is  ze vindt deze dingen niet de leukste dingen die er zijn.)

Na een flinke trip staan we binnen een kwartier bij de juiste gate waar we meteen aan kunnen sluiten in de boarding-line. Heerlijk dat alles zo aansluit. Nog nooit meegemaakt dat alles zo gladjes verloopt. We blijken zelfs iets eerder te kunnen vertrekken tot……. ambulances en brandweerwagens zich met loeiende sirenes naar een dichtbij gereedstaand vliegtuig spoeden. Duurt het toch nog even voordat we vertrekken.  Uiteindelijk gaan we met een kleine vertraging tegen half 6 de lucht in en verlaten het land waar we bijna 4 weken lang hebben doorgebracht.

Nooit gedacht dat ons bezoekje aan mijn broer zou uitmonden in zo’n lange trip. In 22 dagen hebben we ruim 7000 km afgelegd om verschrikkelijk mooie dingen te mogen aanschouwen. We hebben genoten van de prachtige ongerepte natuur. De uitgestrektheid van dit land doet ons beseffen dat er meer is in de wereld dan ons kleine landje waarin we wonen. Een aantal vooroordelen zijn onderuit gehaald en anderen bevestigd. Veel Amerikanen zijn ontzettend behulpzaam en sociaal en (bijna) altijd opgewekt en vriendelijk. De easy going life-style maakt ons bewust van de jachtigheid van ons leven. We hebben veel mooie dingen mogen aanschouwen en bijzondere mensen mogen ontmoeten die hun droom naleven. ( Noorse…… en Digger Dave bijv..) Ben jaloers op de ruimte in dit land en de openheid en netheid van deze mensen. Dit zie ik bij ons niet altijd terug. Daarnaast verbazen we ons over de anderzijds nonchalante houding t.o.v. milieu- vriendelijkheid. Van gescheiden afval hebben ze hier nog nooit gehoord lijkt het wel en in winkels wordt je overladen met plastic tassen en verpakkingen. Ook opvallend dat er in zo’n warm en winderig land in verhouding weinig gebruik gemaakt wordt van zonne- en wind –energie. Maar wie weet met een nieuwe president aan het roer?......... hoewel als die “gekke” Trump dat wordt dan weet ik het nog niet…… maar ja Amerika het land van onbegrensde mogelijkheden.  We hebben ook ervaren dat idd hier alles big-bigger-bigst is > iets wat ons soms benauwd zeker de drukte in de grote steden. Mochten we weer eens een bezoek brengen dan zullen we deze zeker niet op nr 1 zetten om te bekijken.

We snakken ondertussen naar een maaltijd want sinds ons ontbijtje hebben we alleen nog maar twee zakjes met snack-mix aangeboden gekregen. Ook begint de vermoeidheid mee te spelen. We willen ons eigenlijk instellen op “thuis” en gaan slapen maar met een rammelende maag komt dat er ook niet van.

Rond 19.00 krijgen we eindelijk wat warms aangeboden. Het is nu 01.00 in Nederland en tijd om wat uurtjes slaap te gaan pakken zodat we zo weinig mogelijk last hebben van een jetlag. Van slapen komt helaas niet veel doordat ook deze vlucht nogal veel turbulentie heeft. Rond 9.00 landen we op Brussels Airport. Ook hier verloopt alles weer vlot zodat we om 10.00 uur al richting huis kunnen rijden. Wel ff wennen aan de temperatuur. Die is precies de helft van de temperatuur gisteren in Las Vegas. 18 graden!!

Heerlijk om over een normaal wegdek te rijden zonder kuilen en gaten. We zijn binnen een uurtje thuis waar we al warm welkom geheten worden door oma de buurvrouw en een zeer enthousiaste (en behoorlijk mollige) viervoeter die van gekkigheid even niet weet waar ze het heeft.

Meteen maar alles opgeruimd en proberen deze dag op te blijven zodat we weinig last hebben van de jetlag. Moe maar voldaan kijken we terug op koffer vol herinneringen. We keren zeker nog eens terug om nog andere delen van dit land te zien.

nog even een paar leuke herinneringen,  deze reis zullen wij nooit vergeten.

Tot de volgende reis!!!!!