Dag 26: Boulder City – Road Bear > Circus-Circus Las Vegas

Vannacht hebben wij wat onrustig geslapen toch enigszins ongerust of we wel op tijd wakker zullen zijn.  We halen meteen de bedden maar af. Als het goed is hebben we een half uur nodig om bij het verhuurbedrijf te komen. We rijden zover mogelijk voordat we een plekje zoeken om te gaan ontbijten.

We vragen ons al de hele vakantie af wat “Denny’s “ is maar na vanochtend weten we dat hoor. Je kunt er heerlijk (vooral uitgebreid) ontbijten. De porties lijken me megagroot dus ik bestel 6 small fried pancakes met marshmallow saus (wat achteraf gezien een soort oliebolletjes zijn gevuld met chocolade vlokken)  Ben blij dat ik voor de small portie gegaan ben want ik had niet geweten waar ik 10 stuks moest laten. De serveerster was nogal verbaasd en vroeg: “ verder echt niets?”  Ja als ik zie wat Amerikanen hier voor ontbijt wegwerken begrijp ik haar vraag wel. Zelfs een childrens portie zijn hier 2 megagrote pancakes.

De rest had pancakes met daarbij nog fruit, eieren en bacon. Veel te veel natuurlijk om op de nuchtere maag allemaal weg te werken. Ik geloof dat we voor de hele dag gegeten hebben. We hebben echt ons best gedaan maar moesten toch wat dingen laten staan.

Daarna meteen door naar het verhuurbedrijf om ons mobiele huisje in te leveren. We zijn er ruim op tijd en hebben binnen no-time al onze spullen weer in onze koffers gepropt. De overgebleven boodschappen droppen we in het kantoor bij de andere spullen. Na een check-up gaat Rob de schade afhandelen. Er wordt netjes een keuringsrapport met arbeidsloon opgemaakt en daarna mag hij meteen afrekenen. Dat valt ons reuze mee. Voor een paar honderd dollar(335) is het geregeld. Nou daar waren we in Nederland wss het drie of viervoudige aan kwijt geweest.

Wij hebben de afgelopen 21 dagen 4400 miles ofwel 7084 kilometer met de camper gereden. Een lange rit maar zeer de moeite waard. Het was een mooi, leuk en af en toe spannend avontuur waar we nog lang op terug zullen kijken. Net als onze trip 2 jaar geleden door Indonesië.

Van al dat gesjouw en geruim zijn we ondertussen oververhit geraakt en zoeken afkoeling onder een afdak.

Gelukkig is daar al snel de shuttle bus die ons samen met nog 6 andere huurders terug brengt naar ons hotel. Helaas treffen we opnieuw Duitse medepassagiers die ook nu weer vrij asociaal de voor hun beste plekken inpikken zodat wij ons verspreid tussen andere families in moeten wurmen. Zij moesten er als laatste uit dus als eerste hun bagage inladen. Dan is het niet meer dan logisch dat je het busje vanaf achteren aan gaat vullen…… maar dat begrepen ze dus niet zo goed. Het ritje duurde maar een klein half uurtje maar dat was lang genoeg om naar dat Duits gewauwel te luisteren.

Weer terug in het hotel bleek er iets mis te zijn met onze reservering. Het duurde bijna 2x het taxi ritje voordat we een kamer hadden. Meteen toen we onze spullen kwijt waren het zwembad opgezocht. Het is ruim 36 graden en we hebben even geen puf om aan iets anders te denken laat staan iets te gaan ondernemen in deze hitte.

Wanneer we een poosje aan het afkoelen zijn krijgen we visite van Sandra en Peter, twee kennissen van Rob die hij al zo’n 17 jaar niet meer had gezien. Zij blijken ook deze week in Las Vegas te vertoeven en komen even langs. Ze hebben ons nauwlettend gevolgd via de blog en komen nu even gezellig bijkletsen. We zoeken een plekje aan de rand van het zwembad lekker in de schaduw.

De kids hebben ondertussen hun stevige ontbijt goed laten zaken en krijgen trek.

Tot hun verbazing worden ze geweigerd aan de bar wanneer ze chips bestellen. Ja ze zijn hier heel streng ze moeten zelfs al ik meeloop om te bestellen op zeker een meter van de bar af blijven staan. Bizar hoor…..

De rest van de middag lekker lui langs ( en vooral in) het zwembad gelegen. Rond vijven houden  we het voor gezien. We gaan ons lekker opfrissen en op aanwijzing tegenover ons hotel een kijkje nemen bij Ross outlet (dress for less)  Nou dat hadden we beter niet kunnen doen want van die prijzen wordt je hebberig. Voor iets meer dan eenzelfde bedrag als ons schadepostje aan de camper slaan we merk kleding/schoenen in. We eten een overheerlijk broodje bij de Subway want ergens anders durven we met al die tassen niet naar binnen.

Tijdens het teruglopen door  het casino in ons hotel richting onze kamers worden we verrast door een live-circus act van trapeze werkers hoog in de lucht boven de gokautomaten.

Terug in onze hotelkamer nogmaals onze koffers kritisch doorlopen om te kijken wat hier achter kan blijven zodat we alle nieuwe spullen toe kunnen voegen.  Met flink wat hangen en wurmen  krijgen we het er uiteindelijk wel in. Nu maar hopen dat we niet al te veel overgewicht hebben.

De rest van de avond luieren we lekker op onze kamer. Rob gaat nog even de laatste dollars vergokken en daarna gaan we op tijd slapen zodat we morgenvroeg kunnen ontbijten bij Starbucks want we worden om 8.00 uur opgehaald voor vertrek richting het vliegveld.