Vanochtend op het gemakje wat later opgestaan dan normaal. Die klimpartijen van gisteren waren schijnbaar toch vermoeiender dan we dachten want we staan pas na half negen op. Gelukkig geen spierpijn van al die klauterpartijen. Na een eenvoudig ontbijtje van corn flakes en wat brood pakken we de boel weer in voor vertrek. We worden al echte routiniers en zijn goed op elkaar ingespeeld. Ieder voert zijn taak uit. Vandaag gelukkig niet zo bloedheet. Het is wat bewolkt en de temperatuur zal zo rond de 25 graden zijn. Na half 10 zijn we op weg naar Farmington New Mexico. Wanneer we zo’n 50 km gereden hebben komen we erachter dat bij Canyon lands National Park het beroemde Dead Horse Point ligt.
We besluiten ter plekke Dead Horse Point op te zoeken en
slaan af richting Canyonlands National Park. We begrijpen al gauw waarom dit
stukje prachtige natuur zo vaak gebruikt wordt voor filmopnames. Hoe ver je oog
ook reikt we zien niets dan uitgestrekte natuur. Dat het wel erg eenzaam en
afgelegen is merken we pas wanneer we al kilometers hebben gereden zonder
medeweggebruikers tegen te komen. De smalle kronkelige bergwegen ( vol gaten en kuilen) die niet altijd even
comfortabel rijden in combinatie met het verder dalende benzine niveau doen ons
besluiten niet verder het park in te rijden maar om te keren voordat we in the
middle of nowhere zonder benzine staan. Quinten opgelucht want die had het er
niet op. Er is idd in de verste verte geen teken van leven te ontdekken behalve
de kudde koeien die onverwacht onze weg blokkeren. 
We laten ze rustig
oversteken en vervolgen dan onze weg via Medicello waar we stoppen bij de
eerste beste benzinepomp om onze tank vol te gooien. (iets te voorbarig want
hier betalen we $2.59 (per Gallon=3,79 liter) terwijl we een aantal mijl verderop hadden kunnen tanken
voor $2.19!! Geen Dead Horse Point
helaas.
We zijn nu toch al van onze route afgeweken dus besluiten we
via Colorado verder te rijden. We komen langs Mesa Verde National Park en nemen
ruim te tijd om dit bijzondere park te bezichtigen. Dit is de enige plek in
heel Amerika waar prehistorische nederzettingen zijn gevonden die je kunt
aanschouwen. Daarnaast zijn er vroegere
indianen nederzettingen te bezichtigen.
We besluiten wederom de auto route te
kiezen zodat we weer zelf onze stopplekken kunnen bepalen. Gelukkig is de
temperatuur hier niet zo warm als gisteren in Arches. Het scheelt zeker 10 graden
maar verdomd alsof de duvel ermee speelt elke x wanneer wij besluiten een stuk
te klimmen naar een viewpoint verschijnt die grote gele knoeperd vanachter de
wolken. Doordat we zo hoog zitten waait er een heerlijk briesje dus we raken
niet zo oververhit en bezweet. Het gebied is vrij uitgestrekt en de bergwegen zijn
smal en bochtig, we durven niet al te hard te rijden met onze grote camper.
Ook hier blijkt dat we veel langer onderweg zijn dan vooraf
wordt vermeld. We kunnen uiteindelijk maar één ruïne complex > Spruce Tee
House van dichtbij bekijken.
Baal wel van het Balcony House en Cliff Palace
maar het is ondertussen al weer 17.00 uur en we moeten nog op zoek naar een
camping plaats. Achteraf blij dat we Balcony House niet in konden want het
blijkt dat we alleen via een 10 mt hoge houten ladder naar binnen kunnen en dat
je op handen en voeten via een smalle tunnel naar de uitgang moet kruipen. ( in
een rotswand) nou dat had ik never nooit
niet gedaan.
Daarna de lange tocht terug naar beneden aangevangen. Weer over
die smalle bochtige bergweggetjes dit nu zelfs nog smaller lijken. We stoppen
regelmatig op een uitwijkpunt om sneller verkeer te kunnen laten passeren zodat
wij in ons trage tempo de weg kunnen vervolgen.
We proberen op het kampeerterrein van het park een plekje te
reserveren maar er zijn enkel plekjes zonder stromend water, wifi en elektriciteit
en dat zien de heren niet zitten.
We besluiten dan maar naar ons oorspronkelijke reisdoel te
rijden richting Durango als we na een paar mijl een RV Resort tegenkomen. Het kantoortje is al
gesloten maar een vriendelijke Amerikaan die hier zijn camper al heeft staan
legt ons uit dat we op een vrije plek kunnen gaan staan en dan morgenochtend de
financiën kunnen regelen. Wat een hulpvaardige en goedgelovige mensen zijn dit
toch. We hebben hier een zwembad, hottube, wifi stroom en water dus de keuze is
snel gemaakt. Binnen 5 min. zijn we geïnstalleerd en ligt Fayline in het zwembad
waar ze de eerstkomende 2 uur niet meer uitkomt. Pas wanneer het donker wordt
en ze helemaal gerimpeld is komt ze naar de Camper. Vandaag sowieso geen kind
aan haar gehad omdat ze helemaal verdiept was in haar boek wat ik haar had
aanbevolen op de E-reader. Ze is nog nooit zo in een verhaal opgegaan. (blijkt
ze toch nog iets van mij te hebben)
Rob en Quinten hebben ondertussen fijn contact met een gezellige Amerikaan die al bijna 2 uur in de
hot-tube de voetbalwedstrijden van de olympische spelen aan het volgen is. Hij
vraagt ons volop uit over Nederland en geeft ons diverse tips wat te bezoeken
als we morgen onze tocht vervolgen richting New-Mexico. Dat gaan we zeker doen.
Vanaf nu hebben we toch geen Campings en parken meer vastgelegd. Belangrijkste
is dat we rond komend weekend bij mijn broer arriveren en verder zien we wel. Vanavond maar een eenvoudig maal van
opgewarmde wraps gegeten. Niet echt haute-cuisine maar we zullen het wel
overleven.
wat een avontuur :)
BeantwoordenVerwijderen