Dag 23: maandag 29 augustus Petrified Forest - Arizona

Door het uurtje extra van gisteren vanochtend al vroeg wakker. 4.30!!  Vannacht voor het eerst wakker geworden van de kou. Heb er niet lekker van geslapen. Durfde in het donker ook niet op zoek naar warme kleding bang de rest wakker te maken.  Het zonnetje schijnt al heerlijk en ik maak een lekker kopje thee wat ik buiten op drink genietend van de rust.  Ik ben niet de enige die last heeft van het uurtje extra want binnen een half uur zitten we met zijn allen buiten te genieten van ons ontbijtje. In het dak van onze veranda zit een vogelnestje met jonge vogeltjes.

Hoewel het zonnetje lekker schijnt is het toch beduidend frisser hier aan het meer dan op onze andere kampeerplekken. Rond negenen zijn we al gereed voor vertrek naar Petrified Forest. We stoppen eerst nog bij het kantoortje om te proberen de blog van gisteren de ether in te sturen maar helaas ook hier geen bereik.

In tegenstelling tot gisteren rijden we nu over saaie smalle wegen die naar het eind van de wereld lijken te leiden. Na een uurtje is daar ineens in the middle of nowhere het Nationaal Park. We bezoeken eerst het museum wat gesloten blijkt en daarna de giftshop die wel open is. We kopen alvast mooie spullen als aandenken en cadeautjes voordat we het park verder in rijden.

Petrified Forest is een enorm groot park van een bonte verzameling versteend hout. Meer dan 200 miljoen jaren geleden raakten dode bomen onder lagen sediment en vulkanisch as. Door de werking van mineralen heeft het hout een bijzondere kleurencombinatie gekregen. Voorbeelden van deze stenen hebben we volop gezien in de giftshop.

Bij de ingang van het park (met onze jaarpas Nat.Parken) krijgen we een routekaart die we kunnen volgen en de waarschuwing op de paden te blijven en geen stenen of andere dingen uit het park mee te nemen. Alles hierbinnen is nationaal monument. In het iets verderop gelegen visitors centrum doorlopen we de tentoonstelling en graven Fayline en ik als echte archeologen een stuk fossiel bloot. Na het bekijken van de geschiedenisfilm over het park start onze tocht.

Gedurende een 45 km lange tocht die het hele park doorkruist kunnen we met de auto naar diverse bijzondere plekken. De temperatuur is ondertussen behoorlijk opgelopen. Dat merken we al goed bij onze eerste stop> Chrystal Forest. We besluiten de trail maar half te lopen waarbij we wel de belangrijkste plekken meepakken zodat we mooie foto’s kunnen maken.

Ongelofelijk mooi hoe deze bergen en rotsformaties zich natuurlijk hebben gevormd. Vooral de oplopende kleurschakeringen waarbij je goed de historie terug kunt zien zijn prachtig. We lopen bij elk stopplaats een korte trail. 

Op een van de trails zien wij een paar Raven, mooiiiiii.
Ook komt er net een Amerikaans stel uit Tenessee aanrijden in een echte oude Mustang.
Even bewonderen, natuurlijk wilde zij even poseren na een leuk gesprek met hun.

Bijzonder in het park is dat er zelfs een stukje route 66 doorheen loopt. Dit is het enige nationale park in heel Amerika waar dit voorkomt. Natuurlijk moeten we deze old-timer even vastleggen.

Bij onze laatste stop zien we fossielen van planten en rotstekeningen van duizenden jaren geleden. 

We maken een prachtige panoramashoot bij Painted Desert > een gekleurde steenwoestijn. Behoorlijk onder de indruk van al het moois rijden we rond enen het park langs de west-side weer uit waarbij we meteen de interstate 40 richting Holbrook kunnen pakken.

Deze plek is ons aanbevolen door onze naaste buren van gisteren. We passeren regelmatig een stuk historische route 66. Wat een super meevallertje is dit. We zien prachtige authentieke dingen en verlopen zaken.

Eenmaal in Holbrook aangekomen is het even zoeken naar het Wigwam motel wat sinds 2002 tot nationaal monument is verklaard. Wow we wanen ons even in het decor van Cars de movie…. Prachtige oude bakken, vrachtwagens en cadillacs staan hier mooi gedecoreerd opgesteld. We nemen even de tijd om hier op ons gemakje doorheen te wandelen.

Genoeg gezien vandaag. Het is ondertussen ruim na drieën en we zijn het rijden wel beu. We gaan op zoek naar een park zodat de kinderen kunnen relaxen en zwemmen.  We rijden een aantal keer ergens aan maar nergens een zwembad. Uiteindelijk toch maar neergestreken in Flagstaff op een rustig RV Park. Helaas ook hier geen zwembad maar de kids zijn allang blij dat ze hun benen kunnen strekken.

Wanneer we eenmaal geïnstalleerd zijn geniet ik lekker van de laatste uurtjes zon.  Ondertussen loopt Rob de hele camping af voor een goede wifi ontvangst zodat ie uiteindelijk de blog de deur uit kan doen. Quinten en Fayline vermaken zich ondertussen met het verkennen van de camping.

Die blog is toch een dingetje en bezorgd hem vandaag heel wat hoofdbrekens. Na 2 uur klooien met de layout in de blog heeft ie het uiteindelijk voor elkaar.

We maken zelfgemaakte broodjes hamburger van de resten die we nog hebben liggen en daarna ga ik snel van start met de blog van vandaag. We krijgen al teveel reacties binnen dat we achterlopen. Hopelijk duurt het nu niet zo lang voordat alles gemonteerd is met foto’s zodat iedereen morgenochtend bij de koffie weer op de hoogte is van onze avonturen.

Quinten en Fayline hebben marshmallows gehaald in de camping winkel en we sluiten de dag af door deze boven een vuurtje te roosteren. Lekker echt Amerikaans!!