Dag 20: vrijdag 26 augustus van Lajitas naar El Paso (West-Texas)

Vanochtend vroeg om 3.30 worden we opgeschrikt door enorme donderklappen die vlakbij lijken in te slaan. De geriefelijke rommelende donder die gisterenavond tussen de bergen rommelde  vergezeld van liefelijke bliksemschichtjes zijn uitgegroeid tot een enorme donderbui.

Mega bliksemschichten zetten de lucht in vuur en vlam na enkele seconden gevolgd door enorme donderklappen die extra lang nagalmen doordat ze tussen de bergen blijven hangen. Nog nooit zo’n noodweer meegemaakt en het blijft maar duren. De ene donderklap is nog niet weggeëbd of er rolt al weer een volgende overheen. Het lijkt wel of we van alle kanten beschoten worden en het water komt met bakken uit de hemel zetten. Snel de dakraampjes dichtgeklapt omdat het binnen regent.   We verwachten de kids elk moment bij ons in bed maar het blijft verdacht stil aan de voorkant van de camper. Ze blijken er weinig last van te hebben. 

Ruim 3 kwartier houdt dit noodweer aan al lijkt het uren te duren. Langzaamaan wordt de bliksem minder en het gerommel wordt minder. De regen blijft echter aanhouden. Gaat wel over in een rustgevend ritme..

We wilden vandaag vroeg opstaan om mooie foto’s van de Sunrise te maken. We zijn zeker op tijd maar die Sunrise zullen we wss niet aanschouwen. We hopen dat we nog in slaap vallen om nog wat uurtjes slaap te pakken zodat we wat uitgerust zijn voor de lange tocht richting El Paso. Ik doe geen oog meer dicht maar aan het gesnurk en de rust om me heen lukt het de rest wel.

Rond 8.00 besluit ik maar op te staan. Het regent nog steeds en dusdanig hard dat ik het tochtje naar de bakery aan de overkant maar uitstel. Voor ik 5 stappen heb gezet ben ik doorweekt. Dat zijn sowieso Rob zijn gympen die hij buiten had laten staan. Ze zijn bijna tot de rand gevuld met regenwater. Die hebben wel een paar dagen nodig om helemaal droog te worden.

Ondanks dat het zonnetje zich niet laat zien toch prachtige foto’s gemaakt van de laaghangende mist tussen de bergen.

Na een simpel ontbijt van cornflakes dit keer, toch maar alles in gereedheid gebracht voor de lange rit richting El-Paso. We zijn allemaal nog steeds aan het krabben aan de enorme muggenbulten die we gisteren opgelopen hebben. We roepen Rob uit tot kampioen. Het kleine muggenbeetje op zijn oog is uitgegroeid tot een enorm ei waardoor zijn oog bijna dicht zit. Fayline vindt hem nog erger dan Quasimodo.

Na een korte stop bij de bakery van het hotel die alleen maar zoete luxe (en vooral dure) broodjes te koop heeft >  (5 broodjes voor $16,- ) richting El Paso vertrokken. De eerste km’s rijden lekker door tot onverwacht een witte massa  horizontaal de weg doorkruist. Totaal geen erg in hebbende wat het is stuiven we er met een behoorlijk vaartje op af om tot ontdekking te komen dat dit overstromend water met witte zandgrond is wat op de weg staat. Het water spat meters hoog aan beide zijde van onze camper, we lijken wel mee te doen aan een survival tocht.

Door de enorme regenval zijn hele stukken wegdek die laag staan en grenzen aan een oorspronkelijk laag riviertje overgelopen zodat er een soort van riviertje over de weg heen stroomt. Beter voorbereid passeren we nog zo’n 4x eenzelfde stuk weg die we heel wat rustiger benaderen. Dan kun je nog eens spreken van aqua planning……

Daarna volgt opnieuw een lange eenzame tocht door niemandsland. Ook nu  weer erg weinig verkeer. Het rijdt wel lekker rustig. De binnenwegen zijn hier doorgaans goed begaanbaar. Ik rijd er liever op dan  de snelweg die vaak te druk is.  Het bergachtige landschap verandert ongemerkt in wat vlakker grasterrein en we zien zowaar hier en daar wat vee grazen.  Rond tweeën bemerken we door het verspringen van de klok dat we weer een andere tijdzone inrijden. Dat komt mooi uit zo hebben we nog een uurtje extra in El paso want het blijkt toch een pokke-eind rijden te zijn.

Het laatste stuk is gelukkig snelweg zodat we kilometers kunnen maken al rijdt dit niet echt comfortabel. Het is veel drukker en vrachtwagens razen weer af- en aan. Uiteindelijk rijden we rond 15.00 u in het uiterste westen van Texas El Paso binnen. (dacht eerst dat het bij Mexico hoorde maar dat is dus niet zo)  El Paso ligt aan de Rio Grande op de grens van Mexico en Texas.

We proberen het legermuseum te vinden waar Quinten graag naartoe wil maar door een verkeerde afslag dreigen we bijna Mexico binnen te rijden. El Paso is totaal anders dan we verwacht hadden. Een megagrote miljoenenstad van aan één gebouwde voorsteden en men is nog lang niet uitgebouwd gezien alle wegwerkzaamheden en bouwplannen die in de steigers staan. Nog nooit zoveel over-fly’s van snelwegen binnen een stad gezien. Naïef als we waren dachten we een historisch western stadje aan te treffen maar dit lijkt er totaal niet op. We gaan op zoek  naar het hoogste punt om zo een totaal beeld te krijgen van de gehele stad. Via een kronkelende smalle bergpas bereiken we deze Scenic Drive overlock. Een wijds uitzicht van drukke wegen vol bebouwing zover ons oog kan kijken. Hier wil ik niet lang blijven. Veel te druk en benauwend.

We besluiten richting het Franklin Mountain State Park te gaan rijden om zo de rust op te zoeken. Het park blijkt vanaf onze zijde niet bereikbaar omdat ze ook hier aan de weg aan het werken zijn. Hopelijk vinden we hier wel een RV Park voor de nacht. 

Dat blijkt nog niet mee te vallen. Onze eerste voorkeur heeft nog voldoende open plekken maar als je geen militair of gepensioneerd militair bent dan hebben ze geen plek voor je. Helaas pindakaas. Op weg dan maar naar de volgende die blijkt wel 25 km verderop te liggen. Volop spits en aan de weg werken bespoedigen dit niet…….we worden km’s lang over een smalle vluchtstrook geleid waarbij we maar net passen tussen de betonblokken en de berm.

Uiteindelijk aan de rand van El Paso West een Koa camping gevonden. Opnieuw niemand in de office. Maar we kunnen onze camper gewoon wegzetten en morgenochtend betalen. Zo gezegd zo gedaan. Wel jammer dat er geen zwembad is om af te koelen. Een vermoeiend dagje waarbij we helaas veel minder hebben gezien dan we verwacht hadden.

Morgen White Sands en Silver City,

vanaf de KOA Camping El Paso West tot morgen